معنی فریب دهنده توده مردم

عوام فریب

ماکر

غابن

جامعه، جماعت

عوام‌فریب

مردم فریب. [م َ دُ ف َ / ف ِ](نف مرکب)فریبنده مردم. فریبگر. مکار. فتان. فریب دهنده. گمراه کننده. مموه. مدلّس. فریبکار. حیله گر:
بیامد یکی پیر مردم فریب
ترا دل پر از بیم کرد و نهیب.
دقیقی.
که این ترک بدساز مردم فریب
نبیند همی از فراز و نشیب.
فردوسی.
به شیرین سخن های مردم فریب
ربوده نیوشندگان را شکیب.
نظامی.
بدان سیب چهران مردم فریب
همی کرد بازی چو مردم به سیب.
نظامی.
برانگیخت آن جادوی ناشکیب
بسی جادوئیهای مردم فریب.
نظامی.

آنچه یا آن‌که دیگری را فریب داده و گول می‌زند،

فریب‌دهندۀ مردم، آن‌که دیگران را فریب بدهد، حیله‌گر: بیامد یکی پیر مردم‌فریب / تو را دل پر از بیم کرد و نهیب (فردوسی: ۵/۸۹ حاشیه)،

(صفت) آنکه دیگران را بفریبد محیل حیله گر: بیامد یکی پیر مردم فریب ترا دل پر از بیم کرد و نهیب. (شا)

جامعه

عامه

جامعه

جامعه

مکرناک

سلسله الحلقات، جمهور الشعب، السواد الأعظم

1059